Ε Π Ι Γ Ο Ν Ο Σ Μ Α Κ Ε Δ Ο Ν Σ Υ Ν Π Ε Ρ Ι Π Ο Λ Ω Π Α Ν Ν Υ Μ Φ Α Ι Σ

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Μια ακομα ιστορια απο το... μυθιστορημα μου.

Ανατολικο Αιγαιο, Ικαρια ,Περιοχη Νεγια (Κιονια)


Σεπτεμβρης 2009





Απο το ονειρο στον εφιαλτη...

Τα ματια κλεινουν ,ενα χερι τραβα τα σκεπασματα,και ενας βρογχος κουρασης βγαινη σαν ηχος που κυκλονη το σκοτεινο δωματιο...

Ο υπνος σαν μικρος θανατος τραβα τα πεπλα του πραγματικου και ανοιγη πυλες στο μυαλο του κουρασμενου ψαρα .Οι τελευταιες σκεψεις πριν των αγγιξουν τα κυματα (rem)* αφορουσαν την αυριανη ημερα ,οι πληροφωριες που ειχε ηταν οτι ο καιρος θα χαλουσε ,μα επρεπε να βγη το μεροκαματο ,ενα μεροκαματο μεσα στον κινδυνο σαν χαλουσε ο καιρος,η λυση ,ισως ενα ανεμοταφιο**...

Σαν πουλι που λευτερονεται απο το κλουβι της πραγματικοτητας ,ξεχυθηκε η ηρεμια στο κορμι του και τα χερια πεσανε διπλα του αποσβολομενα απο την κουραση .Χωρις σκεψεις πια το πνευμα κανει αυτο που πρεπει να κανει,καλη των φτεροτο των ονειρο*** των αδελφο του υπνου και ξεκινα η ονειρικη διαδικασια...(η Θαλασσα αγριεμενει και το σκαρι παραδερνει στα κυματα ο ανεμος φυσα παραλογος προς ολες τις κατευθηνσεις ,ειναι νυχτα και η στερια ισα που διακρινεται,παρολο που δεν ειχε απομακρυνθη και πολλυ...Ξαφνου φωτιες,πολλες φωτιες φανερωνουν την ακτογραμη που πριν δεν του ηταν ορατη ,ενας βοριος ανεμος κανει τους αλλους να σωπασουν και σπρωχνει την ψαροβαρκα με ορμη προς την ακτη.Αποβιβαζομενος γυρνα να τραβηξη την βαρκα και σαν ξαναγυρνα οι φωτιες ηταν αφαντες ,ο ανεμος κοπασε μον ενα συγκριο διαπερασε το κορμι του .

Μια λευκοντυμενη φιγουρα σαν γυναικια μορφη κανει την εμφανιση της και με περιεργες κινησεις με τα χερια τον <<Προσκαλη >> να πλησιασει ...

Σε μια κατασταση ημι-υπνωσης νοερα ακολουθη την φιγουρα η οποια εκδηλονη μια υπερ-φυσικη φωτεινοτητα ,τα ματια πονανε,και πεφτει λιποθυμος,καθως πεφτη ,το ονειρο διακοπτεται και η ταραχη ξυπνα των ανθρωπο απο το παραξενο ονειρο...)Ενω η ταραχη του ειναι μεγαλη ,κατι μεσα του των τραβα να δει την συνεχεια του ονειρου, υπακουει σ αυτο και στην εξαντληση του και ο υπνος ξαναπερνη των ελεγχο...Το ονειρο δεν συνεχιζεται μονο δινει την σκυταλη στην νεκρη ζωνη του χρονου και οι ωρες περνου ν .Γυρω στο χαραμα τα ματια τρεμοπαιζουν και παλεβουν να ανοιξουν ,το πνευμα ακομα του ψαρα κανει αναδρομη στο ονειρο που του αφησε τωσες ερωτησεις ,οταν ενας πονος αμυδρος στα κατω ακρα του ,βαζει σε εγρηγορση το σωμα και ξυπνα .Τα ποδια του ,τα ποδια του εχουν εναν μικρο συνεχη πονο ,ξεσπεπαζετε και καθιστος στο κρεβατι πιανη το ενα του ποδι για να το δει...

Στο πελμα και του ενος και του αλλου του ποδιου παραξενες χαρακιες ειχαν εμφανιστει ,σαν τα ποδια του να ειχαν γδαρθη απο βοτσαλα ...Τοτε θυμηθηκε την χτεσινη ταραχη του και το ονειρο ,ξανακοιταξε τα ποδια του ,οι χαρακιες ειχαν μια αλληλουχια και σχηματιζαν κατι μα δεν μπορουσε να καταλαβη τι,σαν γραμματα αναποδα και ενα σχεδιο με τρια σκελη που ξεμακρεναν απο το αρχικο.

Σηκωθηκε ,και πηγε στην τουαλετα ξεκρεμασε τον μικρο καθρεπτη και των ξαπλωσε στο πατωμα ,ηθελε να δει αν κατι αλλαζε στα παραξενα σημαδια των ποδιων του.Αιωρησε τα ποδια του τοσο οσο να φαινονται μεσα στον καθρεπτη οι χαρακιες στα πελματα...

Δεν εβγαλε κανενα συμπερασμα ,εγραψε σε ενα κομματι χαρτι τα σημαδια οπως τα εδειχνε ο καθρεπτης και αναποδα ,εβαλε το χαρτι στο σακκακι του ,και σηκωθηκε να ντυθη.

• Μου φαινεται ασχοληθηκα πολλυ με τα ονειρα,αλλα...Τι ειναι αυτες οι χαρακιες ;Και ξανασηκοσε τα ποδια του για μια τελευταια ματια,οι χαρακιες ειχαν εξαφανιστει ,και ο εστω μικρος πονος ειχε χαθη ...Παραξενο...Θα ορκιζομουν οτι ειχα χαρακιες στα ποδια,σαν να περπατησα επανω σε βοτσαλα,μα τι στο διαολο..

Εγειρε στο πλαι του και πηρε το σακακι του ψαχνωντας τις τσεπες ,τα ακροδαχτυλα ακουμπουσαν ενα κομματι χαρτι,και τα ματια του συναμα κοιτουσαν τον μικρο καθρεπτη στο πατωμα του δωματιου.Τα χερια του ξετυλιξαν το χαρτι και διεκρινε καποια σημαδια ασυναρτητα γραμμενα.

Μα πως;

Τι τρελλα πραγματα ειναι αυτα;

Ντυθηκε ,και βγηκε απο το σπιτη ,το σπιτη ηταν στην ακρη του μικρου ορμου ,και ξεμακρο απο τα υπολοιπα σπιτια,πλησιασε στον καφενε ,δυο τρεις γνωριμοι των καλημερισαν...

• Καλημερα,ειπε και εκανε νευμα σε εναν μουστακοφωρο μεσηλικα .Ενα διπλο Ελληνικο μετριο,ειπε.Και ο καφετσης με το μουστακι ,επανελαβε δυο φωρες – Εγινεε..

Με σκυθροπο προσωπο και πολλα ερωτηματα στο νου περιμενε των καφε του.(Δυο σαρανταρηδες στο διπλανο τραπεζι ,ψαραδες,με τα χαρακτηριστικα μαυρα καπελλα των ναυτικων μιλουσαν βροντοφωνα..)

• Αυτο που σου λεω... - Αν δεν κανουμε ανεμοταφι ,εγω δεν βγαινω στο πελαγο!

• Που να βρης τωρα,κανα παλιο ,να ξερη την τελετη...

• Εγω λεω ,απλα να περιμενουμε να πεση ο καιρος...(Στο ακουσμα αυτων που λεγανε οι συντοπιτες του ,δεν αντεξε και μιλησε ,αλλωστε τα ανεμοταφι ,τοχε σκεφτει κι αυτος!)

• Ε..καπετανεοι ,τι λετε ; (και χωρις να το πολυσκεφτει ,πλησιασε το τραπεζι τους)

• Γεια σου ρε ,Νικολα! -Ελα ,ελα κοπιασε.. -Να λεμε για τους αεριδες ,τρεις μερες τωρα και δεν επεσαν ,και ο Γιωργης αναφερε την παραδοση ,ξερεις μωρε τα ανεμοταφι...

• Γεια σας και παλι , -Τι κανεις Δημητρο; - Τι κανεις Γιωργη;

• Ακουσα την κουβεντα και ειπα να κανουμε λιγο μουχαμπετι* ,αφου μαλλον δεν εχει μεροκαματο σημερα.(Ο Ανεμος εξω αντι να μειωθει ειχε δυναμοση,λες και καποιος ειχε ανοιξη τους ασκους του Αιολου**.Ενας ανεμος παραξενος χωρις ο καιρος να δειχνη πως επικρατουν κακες καιρικες συνθηκες ,λες και ηθελε να κρατησει των κοσμο στην στερια,να γινουν ολα,οπως πρεπει...

Ο καφετζης με τα αυτια τεντωμενα πλησιασε με των μπακιρενιο*** δισκο στο χερι ,το τραπεζι και αποθεσε μια κουπα με των καφε και ενα ποτηρη νερο.

Σαν θελετε,μπορω να σας πω πολλα για τα ανεμοταφια ,τα ξερω ,τα ξερω σας λεω!(Η ομυγυρη δεν σαστισε με τα λογια του καφετζη ο μπαρμπα μητσος ηταν γνωστος ξερολας,μονο απο ευγενια δεν των εδιωξαν ,λογο του μεγαλου της ηλικιας και απο περιεργια μπας και γνωριζε τελικα κατι σχετικο τον καθησαν στο τραπεζι)Οι καρεκλες μαζευτηκαν και αλλη μια προστεθηκε στο τραπεζι.

- Λοιπον λεγε, ειπε ο Γιωργης που προτοξεκινησε την κουβεντα.(Περνωντας υφος πονηρο,και κοιτωντας σαν μην τον κοιτα κανεις,λες και φυλουσε το μεγαλυτερο μυστικο του κοσμου ,ο μπαρμπα μητσος ξεκινησε.)

Το νησι μας ,εχει πολλες παραδοσεις και πολλα μυστικα,και μην γελας Δημητρο ,σαν σου πω εγω ιστοριες ,το ματι σου θα κανει κανα μηνα να κλειση...

Ενταξη ,ενταξη απολογηθηκε ο Δημητρος,απλα μου φανηκε λιγω αστειο το ολο σκηνικο.

Λοιπον,θα μας πεις τωρα η οχι,(ξαναμιλησε ο Δημητρος).Ο καφετζης ριχνωντας ξανα μια γρηγορη ματια στα περιξ που λενε ,πλησιασε λιγο πιο κοντα και με αναλογο χρωμα στην φωνη του ,ξεκινησε.Το νησι μας οπως θα εχετε καταλαβη ,φαινεται να διαθετει μια περιεργη ατμοσφαιρα,η οποια το κανει ξεχωριστο.Το χαρακτηριστικο της Ικαριας ειναι οτι ειναι ενα νησι,στο οποιο μια μυστηριωδης παραδοση φαινεται να ειναι ακομα ζωντανη.(Ο Μπαρμπα μητσος,απλωσε το χερι και πηρε το ποτηρι με το νερο και τραβηξε δυο μεγαλες γουλιες ,σαν να στεγνωσε το στομα του,πριν καλα αρχισει.Οι συνδαιτημονες ομοτραπεζοι ψαραδες,μαζι και ο Νικολας ειχαν συγκεντρωθη στα λογια του καφετζη ,και με φοντο των αγερα που λυσομανουσε ,δεν υπηρχε αλλος ηχος που να ταραξη την συζητηση,αλλωστε ο καιρος ηταν απαγορευτικος και οι περισσοτεροι κατοικοι του χωριου δεν θα ξεμυτουσαν ουτε εξω απ τα σπιτια τους.Ετσι με αυτα και μ αυτα ο μπαρμπα μητσος συνεχισε...)

Στην δουλεια μου ,στο καφενειο εχω ακουσει,και εχω δη πολλα,πολλοι περαστικοι ψαραδες και οχι μονο απ αλλα χωρια βρεθηκαν στο χωριο μας για διαφωρους λογους και εντελως (συπτωματικα) ακουσα πολλες απο τις συζητησεις τους ολα αυτα τα χρονια ακομα και σημερα.

Στην Μεσαρια**** ,καποτε στο δασος πριν καμια δεκαρια χρονια δυο φιλοι που και αυτοι ειχαν ακουσει ,ιστοριες για τους αερηδες,μπηκαν στο δασος με ενα τζιπ μια νυχτα για να διαπιστωσουν τα παραξενα φαινομενα τ ανεμου,οταν το τζιπ τους σταματησε λες και κοπηκε το ρευμα ,προσπαθησαν να το βαλουν μπρος μα τιποτες...

Οταν ανοιξαν το καπο για να τσεκαρουν αν ολα λειτουργουσαν σωστα,ενα συγκριο τους διαπερασε ,ειχαν νιωσει να απειλουνται,λες και το δασος ειχε ζωντανεψη ολογυρα τους και καποια παρουσια τους παρατηρουσε...( ο Νικολας και ο Δημητρος μαζι με των Γιωργη ,αναψανε τσιγαρο..)

Ξαφνου ενας τρελος ανεμος εκανε την παρουσια του ,ηταν σαν να φυσουσε απο παντου!(Τα ματια του Νικολα ,αστραψαν ,κατι αναλογο του ειχε συμβη στον υπνο του).

Αναμεσα στα δεντρα σκοτεινες σκιες που φερναν μ ανθρωπους πλησιαζαν κυκλονωντας τους.Ενας απο τους δυο φιλους μεσα στην ταραχη του αναψε ενα τσιγαρο .Με το αναμα του τσιγαρου ,παρατηρησαν πως οι σκιες κοντοστεκονταν ,σαν το λιγοστο εκεινο φως να τους κρατουσε σε αποσταση.Οι δυο σαν το αντεληφθηκαν αυτο ,ολο το βραδυ μεχρι το φως της ημερας να ξεμιτιση αναβαν το να τσιγαρο πισ απ τα αλλο ,ωσπου οι σκιες χαθηκαν.(Τα τσιγαρα και των τριων ψαραδων οπως τ αναψανε ετσι και καηκανε,καθως ο καφετσηςδιηγουνταν την ιστορια ,τζουρα δεν εκαναν,με αποτελεσμα τα τσιγαρα να σβησουν.)Αφου ξαναναψαν νεα τσιγαρα ,δεν καναν καμια κινηση μη τυχον σταματησουν το καφετζη απο την αφηγηση..

Αλλη παλι φωρα στο δασος,στο Γλαρεδο*,μια φωτεινη μπαλα συνοδια ανεμων βγηκε απ το δασος και επιτεθηκε σε ανθρωπους και αυτοκινητα κανωντας πολλες ζημιες και τραυματιζοντας πολλους...Για να μην αναφερω τα σκοτομενα ζωα που βρισκουμαι συνεχως στο νησι..Τωρα ,παλι θυμηθηκα και τον ναο της Αρτεμις εκει στην Νας** ,στα ερειπια που πολλοι ψαραδες νυχτερινες ωρες ,εχουν δει να πυρονουν οι αρχαιες οι κολωνες και μυστηριοδεις φωτιες απο την ακτη να αναβουν και να σβηνουν,ασε το αλλο...

Ποιο αλλο; (και ενας κρυος ιδρωτας αρχισε να λουζει το μετωπο του Νικολα ,συνηδητοποιωντας οτι το χτεσινο ονειρο ,αρχιζει να ζωντανευει στο ακουσμα της αφηγησης του καφετζη)

Ποιο αλλο ; -Πες μου σε παρακαλω ...

Να ,λενε ,δηλαδη,εχω δεν το εχω δει με τα ματια μου ,οτι πολλες φωρες εχουνε δει μια λευκοντημενη γυναικα να τους κανει νευματα...Αλλοι λενε πως ειναι η θεα ,αλλοι πως καποια νεραιδα της Θαλασσας στελνη μυνηματα στους θαλασσινους.(Ο Δημητρος και ο Γιωργης ,πεταξαν στο τραπεζι απο ενα 2ευρω και σηκωθηκαν,φανηκαν να μην πιστευουν λεξη ,η ετσι να θελανε να δειξουν..

Αντε γεια,παμε στα σπιτια μας πρωτου μας στοιχειωσει ο μπαρμπα μητσος,και αρχισανε τα χαχανα καθως απομακρινοτανε...

Αμ δεν φταιει κανεις αλλος,κεραταδες εγω φταιω π ανηγω την ψυχη μου σ εσας!(Και εκανε να σηκωθη απο το τραπεζι.Ο Μπαρμπας μητσος δεν ειχε δει την αντιδραση του Νικολα που με γουρλωμενα τα ματια ,θυμοταν τα χτεσινοβραδυνα συμβαντα.)Το χερι του Νικολα απλωθηκε στο χερι του καφετση που του επιασε με δυναμη το χερι...Σε παρακαλω μπαρμπα μητσο ,μην τους συνεριζεσαι*** μον ,κατσε λιγο που θελω να σε ρωτησω μερικα πραματα.Να κατσω γιε μου,μονο μην με κανεις χαβαλε, γιαντα**** σου φερνω το νερο στα μουτρα!

Οχι μπαρμπα,οχι ...

Κοιτα μην αρπαχτης ,ηθελα να σε ρωτησω αυτα που λες ,τα πιστευεις ;

AAA! Μαλον και εσυ εισαι ιδιος με δαυτους,αιντε στο γερο διαολο και συ σαν δεν με πιστευεις!

Συγχωρα με ,μα σαν ακουσεις και τα δικα μου,θα με καταλαβης...

Αιντε να δουμε...

Χθες που επεσα για υπνο ειδα τα ιδια που αναφερες με μονη διαφωρα οτι μολις ειδα την γυναικα,την λευκοφωρημενη ,αυτη φεγγοβολησε και λιποθυμησα και ξυπνησα,και σε πληροφωρο οτι πρωτη φωρα ακουω την ιστορια αυτη ,στ ορκιζομαι στη Θαλασσα που με τρεφει.(Ο Καφετσης ετριψε το μουστακι του ,και συλλογιστικε καμια δεκαρια δευτερολεπτα ,υστερα γυρισε και ειπε στον Νικολα ...)

Τωρα με την σειρα μου να σε ρωτησω εγω,μπας και εσυ με δουλευεις ;(Tοτε ο Νικολας ,εβγαλε ενα κομματι χαρτι και το ξεδιπλοσε στο τραπεζι...)

Τι ειναι τουτο;

Δεν μ αφησες μπαρμπα μητσο να στα πω ολα,κοιτα το χαρτι το βλεπεις ;

Το βλεπω,οπως και βλεπω και κατι καρικατουρες* γραμενες επανω.Αυτα που βλέπεις που εγω εγραψα στο χαρτι ,μετα το ονειρο ειναι οι χαρακιες σαν γραμματα που εμφανιστηκαν στα ποδια απο κατω .Μοιαζει σαν γδαρσιματα,σαν συρσιμο** Νικολα!

Ναι και το πιο παραξενο ειναι τωρα δεν τα εχω πια ,εξαφανιστηκαν μαζι με εναν πονο στα ποδια που ειχα οταν ξυπνησα.Μυστηρια πραγματα παιδι μου,κατσε να βαλω ενα τσιπουρο να πιουμε και συνεχιζεις...(Σας αητος πεταξε στην κουζινα ο μπαρμπα μητσος πηρε την μπουκαλα,εβαλε και μια χουφτα ελιες σε ενα μικρο πιατο και ξανακαθησε αφου γεμισε τα ποτηρια που εφερε μαζι.)

Αχ τι φωτια μ αναψες Νικολη μου ,κι ηθελα να τα ξεχασω τουτα τα παλαβα κι εγω .

Για πες μου μπαρμπα μητσο πως μπορω να παω εκει ,στο ναο των παλιο,των αρχαιο που λες .Κατι με τραβαει μ αυτα που γινανε...

Νικολα παρακουσες ομως και τις αλλες ιστοριες μαλλον ,οι αεριδες ειναι επικινδυνοι,για αυτο οι παλιοι τους δενανε,κουβαλανε μαζι τους πολλα κακα!

Θα παω,τ αποφασισα ,μα για να εχω το φως συντροφια μου θα παω μερα ,μον πεσμ ου προς τα που να τραβηξω ;

Τωρα η μερα δεν ειναι τοσο μεγαλη σαν το καλοκαιρι ,καλητερα να σε παω εγω και να χεις και παρεα.

Εγινε αυριο το πρωι πινουμε καφε και φευγουμε θα παρουμε μονο το δικο σου τ αμαξι γιατι το δικο μου ειναι λειψο απο φρενα.

Εγινε!(Ο Αγερας εξω λυσομανουσε και μερικα κασονια απ τις ψαροβαρκες χτυπησαν στην σιδερια της πορτας με θορυβο,ευτηχως χωρις να σπασουν τα τζαμια της πορτας, κανωντας τους συντροφους στην παραδοξοτητα να τραβηξουν το τσιπουρο μια κι εξω,γουρλονωντας τα ματια)

Ο Νικολας εκανε να πληρωση και ο καφετζης των αγριοκοιταξε.

Αιντε φυγε ,κερασμενα τα ρακια και ο καφες ,αυριο μολις γυρισουμε κερνας εσυ.

Εγινε ,καλο μεσημερη.

Αιντε στο καλο.

(Ο Νικολας πηγε στο σπιτη και εβαλε να φτιαξει κατι να φαι συλλογιζομενος των αγερα και ολα αυτα που του ειχαν συμβη,και φυσικα την αυριανη επισκεψη στο Ναο της Αρτεμιδος Της Ταυροπολιου* οπως την εγραφε ενας τουριστικος οδηγος που βρηκε στο σπιτη και ειχε παρη το καλοκαιρι . Αφου εφαγε με συντροφο τους δυνατους αερηδες και διαβασε λιγακι τον τουριστικο οδηγο,ειπε να ξεκουραστει γιατι κατι του ελεγε οτι η νυχτα θα ητανε μεγαλη...)Στο μεταξυ ο ανεμος εξω απο το σπιτη θεριεβε ,και οπως προανεφερα κανεις δεν ξεμιτιζε απο το τσαρδι** του.Σαν το βραδυ εκρυψε το φως και το περιβαλλον εξω αγριεψε κανεις δεν αντεληφθη μια μικρη πομπη που ανεβαινε το λοφο πανω απο το σπιτη του Νικολα...

Θα ταν καμια δεκαρια μεικτο γυναικες και ανδρες μαζι με ασπρα χιτονια και πραματειες στα χερια τους ανεβαιναν σαν σκιες τον λοφο και σταματησαν σε ενα τριστρατο*** που χε πετρες πολλες στοιβαγμενες η μια πανω στην αλλη.Το φεγγαρι ηταν ολογιομο και ο αερας σαν να ειχε καταλαβη τη θα γινοταν φυσουσε και ξεφυσουμε κανωντας σημαιες τα λευκα φορεματα που φορουσε η πομπη .Ενας βομβος σαν προσευχη ,σαν δεηση απομακρη αχνοακουγονταν και ο μπροσταρης εβγαλε απο ενα τυλιγμενο κοκκινο πανι ,ενα πετρινο μαυρο μικρο ταυρο με κερατα χρυσα ,μια χουφτα φυλλα Ιτιας και ενα μαχαιρι.Μια γυναικα εριξε κρασι και μελι στα τεσσερα σημεια του οριζοντα μονολογοντας μια ακαταληπτη προσευχη.Υστερα μια σταμνα σηκωθηκε στον νυχτερινο ουρανο ,οταν η πομπη ανεβαζε τους τονους τις δεησης**** και μια αποκοσμη με μετρο ομως ψαλμοδια δυναμωνε οσπου μια φωτεινη μπαλα εκανε την εμφανιση της περα απο το δασος τρεχοντας με ανυπολογιστη ταχυτητα ,περνωντας αναμεσα στους ανθρωπους της πομπης .Σηκωθηκε ψηλα και χωθηκε με δυναμη μεσα στην σταμνα που με δυσκολια τωρα κρατουσε ο κατοχος της.Πηραν ενα μεγαλο φελο που ειχε βουτηχθη στο κρασι και το μελι μαζι με τα φυλλα της ιτιας και ταποσαν το αγγειο που σταματησε να παλετε.Εντωμεταξυ οι ανεμοι σωπασαν ,σαν καποιος να χε κλειση εναν αορατο διακοπτη.Η τελετη ηταν στη μεση της ,ενα μικρο παιδι ντυμενο στα λευκα εβαλε την σταμνα στο χωμα προσεκτικα και αρχισε να στοιβαζει με συνεση απανω της λιθους πολλους μεχρι που το κρυψε,υστερα σαν η σταμνα δεν φαινονταν πλησιασαν ολοι και εβαζαν πετρες πανω στο σωρο που ειχε φτιαχθη απ το μικρο παιδι.αφου βαλαν τοσες οσες το υψος του μικρου αγοριου ,ξεκινησαν την κατεβασια τους.Ο μπροσταρης τυλιξε το αγαλματακι μαζι με το μαχαιρι και τα φυλλα στο κοκκινο πανι και τα βαλε παραμασχαλα και ξεκινησαν για το χωριο.Η Τελετη του ανεμοταφιου ειχε για ακομη μια φωρα συντελεστη.Διαφορα νυχτοπουλια καναν την εμφανιση τους και δειλα,δειλα καποια πουλια τσιτσιριζαν μεσα στην νυχτα.

Το πρωινο βρηκε παλι των Νικολα ιδρωμενο ,και σκεφτηκο καθως το ιδιο ονειρο τον ειχε ξαναεπισκεφτη,τα ποδια του παλι ενιωσαν των οξυ μικρο πονο και ακολουθωντας την ιδια διαδικασια ειδε παλι τις χαρακιες στα ποδια.Σαν να το ξερε σε λιγο κι ο πονος και η χαρακιες εδωσαν τελος στο μικρο μαρτυριο .Κατι δεν ηταν το ιδιο με την προυγουμενη φωρα ομως ,κατι αλλα τι;

Αφου σηκωθηκε και ντυθηκε συνηδητοποιησε οτι δεν ακουγε πλεον τους ανεμους να λυσομανουν και ανοιξε στα γρηγορα το παραθυρι το σπιτιου .Οντως απο την ανεμοθυελα ειχαμε περασει στην απνοια ,φυλλο δεν κουνιοταν και η Θαλασσα να την πιεις στο ποτηρι.Το μυαλο του κατευθειαν πηγε στην βαρκα του και στο μεροκαματο ,επρεπε να βγη για ψαρεμα.Μια μικρη αμνησια,τον εκανε να ξεχαση το ραντεβου του με των καφετζη εως οτου η πορτα χτυπησε .

Νικολα,Νικολα εισαι μεσα ;

Ακομα κοιμασε ;

Σαν να εφαγε χαστουκι οι πληροφωριες ξαναρθαν στο νου του και ανοιξε την πορτα.(Αντικρισε των μπαρμπα μητσο ,με ενα χαμογελο ισαμε τα αυτια ,να του φωναζει:

Εχω νεα να σου πω,εχθες που εφυγες γινανε διαφωρα,αλλα τι καθομαστε παμε στο ναο σημερα ειναι ευκαιρια.

Βλεπεις κοπασαν κι οι ανεμοι...

Αν δεν γνωριζα οτι δεν υπαρχουν πια οι εκλεκτοι να κανουν Ανεμοταφια,θα περνα ορκο οτι εχθες τους ...τους ονειρευτηκα.

(Ο Νικολας ξεχασε την βαρκα και θυμηθηκε αλλα ,μπηκαν στ αμαξι ,ενα μικρο σερβικο τζιπακι και ξεκινησαν την διαδρομη...)

Εχθες σαν εφυγες ,Νικολα,Ξεχασες το χαρτακι με τις χαρακιες,μα αυτα ντε που σχεδιασες .Και καθως συμμαζευα το βρηκα ,τ ακουμπησα σε ενα διπλανο τραπεζι ωσπου να μαζεψω τα ποτηρια απ το τραπεζι .Καθως μπηκα στην κουζινα και ξεφωρτονα των δισκο ακουσα την πορτα να ανηγει,σκεφτηκα ο αερας θα ναι και κινησα να την κλεισω.Τοτε ,μπρος στα ματια μου ειδα μια γυναικα .Στην αρχη αγριευτικα ,μα αυτα που ειπαμε μα επειτα ειπα κατσε ρε Μητσο μερα μεσημερη ουτε ξωτικα,ουτε φαντασματα ουτε Νεραιδες σουλατσαρουν και κυριως μεσ τα καφενεια. Αλλωστε η κοπελλα δεν φαινοταν να ναι απο δω ,σαν τουριστρια μου φανηκε ,και ετσι την αντιμετοπισα.

Καλημερα της λεω τη καλημερα καλο μεσημερη κοπελλα μου πως απ τα μερη μας ;

H Γυναικα μου ανταπωδωσε το καλημερα και μου εξηγησε οτι ηταν αρχαιολογος και οτι ειχε ερθει πριν 4 μερες στο νησι αλλα λογο των αεριδων δεν ειχε πλοιο να γυρισει στην Αθηνα και ειπε να το ριξη στις βολτες.Ε,τωτε την καθησα σαν φιλοξενος που ειμαι στο τραπεζακι διπλα απο αυτο που καθομασταν και της ειπα να περιμενει να την φτιαξω κατι να φαει η κατι να πιει.Δεν ηθελε φαγητο,μονο ενα ποτηρι νερο μου ζητησε και λιγο να ξαποσταση.

Ωσπου να τις φερω το νερο ειδα να κρατα στο χερι το χαρτι και ευγενικα με ρωτησε τι ναι αυτο.Εγω βεβαια δεν τις ειπα τι ειναι ,αλλα απλα ειπα οτι καποιος χωριανος το επαιζε εξυπνος οτι ειναι γραμματα και οτι εγω ειμαι αγραμματος και δεν ξερω να το διαβασω.Παλι εγω βεβαια ,παραδεχθηκα οτι ειμαι αγραμματος αλλα ενα δημοτικο το εβγαλα και οτι τα Ελληνικα τα ξερω να τα ξεχωριζω .Τοτε η κοπελα μ ειπε οτι δεν ειμαι αγραμματος απλα οτι ο φιλος σου σωστα σου λεει οτι γραμματα και Ελληνικα ειναι αλλα οχι τωρινα!

Δηλαδη ; της λεω και παραλιγο να με φυγη η μασελα απο το ανοικτο μου στομα.

Ειναι Γραμμικη γραφη* παλια οσω ο τοπος μας και καποτε ηταν μια γραφη ενεργη σαν την σημερινη.(Αφου εκατσα για να μην πεσω κατω σαν σακι με πατατες την ρωτησα).

Και δε με λες κοπελιαμ ,τι γραφη τουτο το ρημαδι;

Σ Τ Α Γ Υ Ρ Α !

Α! δηλαδης τιποτα

Οχι ,οχι ΣΤΑΓΥΡΑ ειναι περιοχη ,ουσιαστικα μια αρχαια πολη της Μακεδονιας,γνωριζετε που ειναι η Χαλκιδικη;

Mπιτ κατα μπιτ* ,τις λεω ,το μονο που ξερω ειναι οτι ειναι πολλυ μακρυα καπου στην Βορειο Ελλαδα!Ακριβως ,τελος παντων εγω πρεπει να πηγαινω ευχαριστω για το νερακι...(Οσο ελεγε αυτα ο μπαρμπα μητσος ο Νικολας ειχε πετρωσει μ αυτα που ακουγε,και σκεφτηκε οτι τιποτα απο οτι ειχε γινει τις τελευταιες ημερες δεν ηταν τυχαιο ,κατι η καποιος του αποκαλυπται κατι και επρεπε να βρη τον μιτο της αριαδνης στην υποθεση του.)Αφου ανασυγκροτησε τις σκεψεις του ο Νικολας ρωτησε τον καφετζη :

Και δε μου λες, πως την ειπες την κοπελα κυρ Μητσο;

Δεν την ειπα ,τωρα θα σου πω, αφου πρωτα θημηθω ,παντος αυτο που με τρελανε ηταν πως νερο μου ζητησε και νερο τελικα δεν ηπιε,ασε που μετα σκεφτηκα πως εφυγε αφου δεν ειδα αμαξι να φευγη...

Α! Τωρα θυμηθηκα την λεγανε Τασια ,Τασια Μεραιφα**

Τελος παντων ,ξερεις των δρομο η θα πεσουμε σε κανα γκρεμι;

A,Νικολα περιμενε εχω κατι χρονια να ρθω ,λοιπων ...

Τραβα το δρομο για Περδικι*** κι απο κει το δρομο για Ευδηλο*** ειναι λιγο μακρυα αλλα εχουμε ωρα ,ασε που και ο καιρος βοηθαει,λοιπον μολις φτασουμε εκει συνεχιζουμε για Γιαλισκαρι*** ισα και μετα απο λιγα χιλιομετρα θα δουμε ταμπελα που βαλανε και γραφη Ταυρο.....κατι τετοιο απο εκει μας οδηγη το μονοπατι.Σε λιγη ωρα ειχαμε φταση σχεδον στην αλλη ακρη του νησιου ,μετα το Γιαλισκαρι ειδαμε τις ταμπελες ...

ΤΑΥΡΟΠΟΛΙΟΝ ! (Ιερο της Αρτεμιδος) (ο δρομος ας πουμε οτι ειναι δρομος, ηταν κατεστραμενος απο τις τελευταιες βροχες και αποφασισαμε να περπατησουμε ,ετσι σιγα σιγα φτασαμε στον αρχαιολογικο χωρο οπου περαν απο κατι γκρεμισμενες κολονες δεν υπηρχε τιποτε.Διπλα στην Θαλλασσα εκει που εκβαλη ο ποταμος Χαλαρης**** στα γκρεμνα στα αριστερα ανταμωσαμε το Ιερο.)Σκαρφαλωσα στα αποτομα τα βραχια και περασα ,εκανα νευμα των μπαρμπα μητσο και αυτος φωναξε οτι θα με περιμενε στ αμαξι.Ετσι εμεινα μονος και καθισα σε ενα απομειναρι κολονας.(Απεναντι σε κοντινη αποσταση ειδα κατι να κινηται μια μαυρη φιγουρα κινουσε τους θαμνους και κλαγμος σαν κατι να χτυπα και να σπα τις πετρες ακουγονταν.)

Τοτε των ειδα ...

Ενας μεγαλος μαυρος ταυρος με κερατα γυρτα που γυαλιζαν στον ηλιο και φανταζαν χρυσα με κοιτουσε ισα στα ματια..(Δεν προφτασα να σκεφτω πολλα ,γιατι νομισα οτι ζουσα κατι υπερβατικο ,ο ταυρος με πλησιασε τοσο που νομιζα οτι με μια του κινηση θα με πετουσε στην θαλασσα ).

Αταραχος συνεχιζε να με κοιτα στα ματια ...

Τα ματια αυτα τα ματια ειχαν κατι που στροβιλιζε το κεφαλι μου ,το μερος χαθηκε απο γυρω μου και ειδα τον ναο στην προτερη αρχαια του μεγαλοπρεπεια ,λιβανια καιγανε σεχρυσους τριποδες* και νεαρες κοπελες με χλαμυδες και ομορφους χιτωνες μπαινοβγαινανεαπο το ιερο ,καθως κοσμος πολλυς ερχοτανε ικετης** στο ναο. Ψαφνου η εικονα αλλαξε και ο ταυρος ξαναφανηκε μονο που στα αριστερα του μια ψηλη κοπελλα εμφανιστηκε ,κατι μεσα μου ,μου ελεγε οτι ειναι η θεα Αρτεμη που ηρθε να μου λυσει τις αποριες .Ριγος και φοβος με κυριεψε,η γυναικα απλωσε το χερι της και επιασε το δικο μου,μια δινη με συνεπηρε και ειδα παιδια πολλα παιδια να ειναι στην εξοχη .Τα παιδια αυτα δεν ηταν συνηθισμενα ειχαν κατι εξοκοσμο κατι θεεικο,περαν της φυσικης ομορφιας τους οπου πηγαιναν ανθιζαν λουλουδια και ο ουρανος αλλαζε χρωματα.Καποιος θορυβος τα φοβησε και τα παιδια κρυφτηκαν στα δεντρα .Φανηκαν ανθρωποι ,ανθρωποι με μαυρα η μηπως δεν ειταν ανθρωποι τα προσωπα τους εμοιαζαν με σαυρες και χτενιζαν την περιοχη.Ναι,ναι ,ψαχναν τα παιδια,τους βλεπω πλησιαζουν ,πρεπει να τα ειδοποιησω ,νιωθο υπευθηνος για αυτα και κυριως για εκεινο που καθοταν ορθιο χωρις να κρυβεται .Φυλαξου ,φυλαξου μικρη ,ερχονται...

Νιωθο το χερι μου ελευθερο και βλεπω τα παντα απο ψηλα ,τωρα βρισκομαι διπλα στο κοριτσακι .Την πιανω απο το χερι και την τραβω στον ουρανο ,μολις που προφτασα ,ειχαν πλησιαση πολλυ .Μα να βλεπω κι αλλους σαν και μενα που ερχονται απο ολες τις μεριες 1,2,3-11 και εγω 12 Κανουν το ιδιο που κανα και γω περνουν τα παιδια στον ουρανο,τα σωζουν...

Οοοο ποσο χαρουμενος νιωθο για αυτηνα την εξελιξη .Πισω στον ομορφο καμπο εκει που προτοειδα τα παιδια ,μαυρες φιγουρες μοιαζουν να τρεχουν απο κατω μας ,μας ακολουθουν,ακολουθουν τα παιδια ,μα δεν μπορουν να μας φτασουν ...ελπιζω!Το κοριτσι που χω στα χερια μου δεν δειχνη φοβο,τα ματια της σαν μικροι ηλιοι ,με κοιταζουν και με καινε ...

Σε περιμενα μου ειπε ...!

Το οραμα αλλαζη και ξαναβλεπω των ταυρο με την θεα ...

Μου μιλα τηλεπαθητικα*** και μου μαθαινη πραγματα και γεγονοτα που δεν γνωριζα ,νιωθο δυνατος ,πολλυ δυνατος και αφοβος .Νιωθο καποιον να με σκουντα ...

Νικολα ,Νικολα ... - Εισαι καλα ;

Που εισουνα ;

Eφαγα των κοσμο να σε βρω ,και τωρα σε βρισκω εκει που εψαξα στην αρχη ,μα τι στο διατανο σου συνεβη;(Σαν να ελειπα παντα απ την ζωη ,απο αυτον των κοσμο που ζω ,παραμιλουσα οπως μου ειπε ο καφετζης για Ταυρους,παιδια,και σαυρες για αρκετη ωρα ωσοτου συνηλθα και ηθελα να μαθω τι μου ειχε συμβη .)Ο μπαρμπα μητσος με φωρτοσε στο αμαξι και με γυρισε πισω στο σπιτη.Σαν γυρισαμε με εβαλε στο κρεβατι και επεσα σε ενα βαθυ λυθαργο οπου σε κατασταση μεταξυ υπνου και ξυπνιου εβλεπα οπτασιες απο ζωα και ανθρωπους καθως και μια μπλε δινη να με κουναει ολοκληρο .

Ενιωθα σαν να ειμαι μπαταρια και να με γεμιζουν ...

Η δινη αυτη η μπλε δινη με ξεκουραζε παρολο που ετρεμα ,ηταν μια εναλακτικη κατασταση ειχα μπει στο συνπαν και φωρτονα πληροφωριες ...

*Ποτε ο Νικολας δεν ανεφερε τα συμβαντα , Τις επομενες εβδομαδες μονο πηγαινε και ερχοταν στο ψαρεμα χωρις να μιλα σε κανενα ,ωσπου μια μερα πηρε το πλοιο της γραμης και εφυγε ...

Εκτοτε κανεις δεν ειδε των Νικολα στο νησι,κι ουτε μαθευτηκαν ποτε νεα του...

Μονο ο μπαρμα μητσος θυμαται τι συνεβει μα των εχει ορκισει η θεα ποτε να μην μιλησει!

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ΓΑΙΑ ΘΕΑ...

ΕΝ ΤΩ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΝΥΚΤΟΣ...

ΑΝΑΛΑΜΠΗ 1 7/11/2010




Κτυπούνε κύματα ξανά , μες το μυαλό μου

Αυγή που ήρθε να χαράξει

Τρελό παιδί , διαολομιλημενο

Στην ψυχρά της ζωής

Ποιος να ταιριάξει



Σαράντα γίνομαι σε λίγο

Και χθες σαν έκλεισα τα μάτια

Του παιδικού μυαλού κομμάτια

Ακόμα θέλουν να μικρύνουν



Ο πόνος μου στο σβέρκο μεγαλώνει

Αχνό σημάδι της κατάστασης μου

Και στην κάρδια τα βέλη όλο τρέχουν

Να στείλουν το αίμα στην Ελλάδα



Ποιος είπε πως θα περιμένω

Τρία παιδιά μου έστειλε η Ήρα

Τρανό σημάδι της θεότητας μου

Μικρό κρυφό μα δυνατό κομμάτι



Όταν στη φέξη πάω να ξαπλώσω

Την μυρωδιά του αιθέρα τους ζηλεύω

Μόνο παιδί , μόνο θεός , τρελός σε είδα

Και τώρα οι σκιές διπλά , χορεύουν

Την γνώριμη ψυχή να συμμαζέψουν



Μα εγώ ποτές μου δεν σε είδα

Αγνή μητέρα , πότε ήρθες , δεν σε βρήκα



Σαράντα είπα γίνομαι σε λίγο

Ένα παιδί και δυο κορίτσια

Καρπός της ζάλης των θεών μου

Με ξύπνησες τότε και πήγα



Αγόρασα ένα σπίτι χρεωμένο

Και γλύκανα αυτούς που το ποθούσαν

Μα τις κραυγές δεν είδα που κρατούσαν

Οι ψεύτικοι αυτοί και λυπημένοι



Δεν ξέρω γιατί γράφω τώρα

Κοντεύει τρεις και δεν θυμάμαι αν κοιμόμουν

Ούτε που ξύπνησα πότε θυμάμαι

Γιατί και πως ρωτάτε με , δεν ξέρω



Θέλω δεν θέλω να αλλάξω

Παράδειγμα εγώ στον γιο μου

Στις κόρες μου και στην κυρά μου

Που καρτερεί σιμά μου μόνη



Ας ήταν κάποιος να μιλήσει

Να πει , δεν το κάνες καλά

Εγώ σου δείχνω

Και ας λειψουνε οι πικραμένοι

Γιατί πια το σταυρό μου δεν των κάνω

Φωτιά με τίποτα θα αλείψω

Και θα με κάψω σαν έρθει η ώρα που θα φύγω

Ευγενικά να φύγω να πεθάνω

Και πάλι αθάνατος να γίνω



Πόσα εσώψυχα θα πω αυτό το βράδυ

Έφτασε τέσσερις , δεν λέω να ξαπλώσω

Μόνο την φαντασία ξεγελαω

Που με προφταίνει , πριν αναστηθώ και με ζυγώσω



Ωραία , λέω κυνικά και κλείνω

Και απορώ πως έκατσα αργά

Τις νιότης και του γήρατος αλήθειες

Να μεταφέρω τώρα σε παιδιά



Καλό μου βράδυ , αν με πάρει ο ύπνος

Αν δεν με πάρουν οι σκιές ,

Να θυμηθώ

Πότε μεγάλωσε τούτω το γομάρι

Πως ξαναπεθανε σε τούτο των καιρό



Θέλω να παψω να σας συντροφεύω

Μα το ζερβό το χέρι δεν ογα

Τι πα να πη σταματά δεν γνωρίζει

Ποσά να γράψει , για δε σταματά



Πρώτα έβαλα σημαία στο μπαλκόνι

Και ύστερα λόγο καλό

Μα τις αλήθειες μου πότε δεν είδα

Ούτε στο μέτωπο θα πη κανείς ήταν γραφτό



Πατέρα και γονείς δεν τους μιλούσα

Με θάμπωσε το μαύρο μου μυαλό

Και σκοτοδίνες τώρα τρώω

Με μια ψευδαίσθηση , ν αναστηθώ



Να αναστηθώ σαν θα πεθάνω

Καλά ζηταω , όμως τέτοια χαρά δεν θα την δω

Νεκρός και ζωντανός θα λέω

Δεν πρόφτασα να πιο νερό



Αυτά τα γράφω , δεν απολογούμαι

Και ας γίνομαι σαράντα σε καιρό

Του δάσους το κλωνάρι όταν κοιτούσα

Είχα ξεχάσει των πρώτο τον σταθμό



Τώρα δεν με λυπάσαι Επίγονε , κρασοτρεφη

Στα μονοπάτια του μυαλού μου

Ρίξε μου μέλι ,σκούντηξε με

Θέλω απλά να κοιμηθώ



Το κωδικό αυτό το ποίημα

Έγραψα σαν έφυγα από δω

Κει που χαρίζουν λένε ελπίδα

Κει που ξεκίνησα να ονειρευτώ



Κλειδί δεν έχει να άνοιξης

Το εσοπτρο , καθρέπτη καθαρό

Σε πύλες να με ξεναγήσεις

Λες να έρθω κάποτε , να θυμηθώ ;



Ζορίσου λίγο ακόμα αδελφέ μου

Και πίστεψε τι πα να πει σωστό

Όταν μαυρίζεις το λευκό σου

Βγαίνει από κει , πιο καθαρό



Ωραία μακαρίζομαι και γράφω

Ότι προλάβει να μου πη

Το ξωτικό μαύρο μυαλό μου

Με ζήτησε , έλα ξανά σε ένα λεπτό



Δεν μου λέω καληνύχτα , τρόμαξα θα πιω λίγο νερό

Μα τι δουλεία κάνει ο ύπνος ;

Mη, θα ξυπνήσω και δεν θα με βρω



Άιντε τελείωνε φανφάρα και ξερόλα

Που έπρεπε να ρθης με το στανιό

Τις μνήμες άλλων να ξυπνήσεις

Μην ξέροντας του τι θα πει αυτό…







ΔΙΑΚΟΠΗ ΥΠΝΟΥ ,13 Νοεμβρίου 2010




Κοιμάσαι κι είσαι ξύπνιος

Τα βλέπεις και γελάς

Φαντάσματα του εαυτού σου

Δεν πρόφτασες να δεις που πας



Που πας και σε περιμένεις

Και δεν γνωρίζεις τι ζητάς

Ξυπνάς , κοιμάσαι , ανεβαίνεις

Μα κατεβαίνεις όταν μιλάς



Ποιος έγραψε ψεύτικο ύπνο

Στα μάτια μου τα σφαλιστά

Που ανοίγουν όταν η καρδία σου

Θα παψη να σε αγαπά



Κουράστηκα πια να ξυπναω

Όταν κοιμάμαι πρώτου βρεθώ

Την κόλαση να δοκιμάζω

Το όνειρο να το γευτώ



Τα χέρια τρέμουν απ την νύστα

Μα όσα σου χουνε πη για αυτό

Μόνο κομμάτια της μαύρης ψυχής τους

Έχουν ξαναρθεί στον ύπνο αυτό



Ανάβω τσιγάρο και σβήνω τις μνήμες

Που άφησα μόνες , ξανά το κρυφτώ

Στο ίδιο κομμάτι αυτό του μυαλού μου

Απόψε δεν ημουνα πάλι εδώ …



Εδώ και τριάντα και κάτι ημέρες

Έψαξα λίγο για να με βρω

Με βρήκα σαν είπα αλήθεια δεν είναι

Θα πέσω ,να ξανακοιμηθώ



Τα μάτια δουλεύουν το κιάλι του νου μου

Και μου πάνε πως ήταν γραφτό

Γλυκόξινο ύπνο να μην ξανακάνω

Αν πάλι ξεπέσω από των ουρανό

Φτερά τυλιγμένος και μάτια με φλόγες

Πάλι εμένα , ξανά κυνηγώ

Μα δεν με πιάνω ποτέ να θυμάμαι

Αν έπεσα πάνω σε κάτι γνωστό



Κούραση ,γλύκα και πόνος στα πόδια

Γονάτισα ξανά πάλι εγώ

Αυτήν την ζωή που δεν την παλεβω

Ποιος θα ρθη να κάνη των χορηγό



Τώρα αφήνω πτυχές να ανοίξουν

Ψυχές να με πάρουν και λόγια να πουν

Ξεκινά τομάρι κι ο ύπνος ήρθε το φτιάξαμε πάλι

Και κλείσε το μάτι νεφέλες να βρεις

Γιατί και στον Αδη εσένα κοιτάζουν

Κι αν δε σε τρομάζουν , τα έχουμε πη



Καληνύχτα και σταματά

Άλλο να μας τυραννάς

Τον δικό σου ύπνο χάλα ,των δικό μας μην μασάς

Γιατί , πνεύμα λυπημένο έρημο και ξωτικό

Την ζωή σου που δεν έχεις την χαλάς σε δίλεπτο



Κλείσε πάλι το άδειο κιάλι

Και ξεκινά συντριβή

Την ζωή αν δεν αντέχεις

Θα στείλω άλλον , να σε βρει…

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΤΩΡΑ ΣΙΩΠΗ...

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Ειμαι σκια ...


Τρέχεις και με προσπερνας ,ειμαι αυτο που ξεχασες να ζησεις μια μορφή που δε μπορείς ν' αγγίξεις,
θα με δεις μα δε θα με γνωρίσεις,Είμαι  μια σκιά που γυρνά.
Στη λογική σου αλλάζω σειρά,στις άδειες ώρες σου βάζω φωτιά.
Όταν θα φεύγεις θυμήσου,στον ήχο θα μπω της φωνής σου,να σου χαράζω τροχιά.
Χρόνια που σ' έχουν πληγώσει,συγγνώμες που έχουν στοιχειώσει θα σου κρατούν συντροφιά,
Είμαι σκιά που γυρνα......

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

ΟΥΡΑΝΙΟΙ...

Είμαστε παιδιά της Γης και του ενάστρου Ουρανού. Στις φλέβες μας κυλάει καυτό Αίμα των Ελλήνων Θεών και προγόνων μας, ο Ιχωρ, με τη Σπίθα του γεννημένη από την Ουσία των Άστρων. Βρισκόμαστε σε αυτόν τον αποικιακό Πλανήτη εδώ και ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που ξεχάσαμε και τον Σκοπό και την Αποστολή μας.
Μαζί χάσαμε και την Ικανότητα Ερωτηματοθεσίας κι αποκομμένοι από τον Πυρήνα  της Ύπαρξης μας, έχουμε βυθιστεί σε λήθαργο. Δίχως τη Μνήμη της Καταγωγής μας, χωρίς Όραμα για το που πρέπει να κατευθυνθούμε, περιπλανιόμαστε στα τυφλά,στα χαμένα, σε ένα δρόμο που δεν έχει τέλος, σε μια αέναη, διαρκή και ακαταπαυστη περιπλάνηση.
Όμως κάπου βρίσκεται ως αζήτητο Δώρο , το Κλειδί που ανοίγει τις Βαρείες Θύρες της Μνήμης. Αλλά εμείς, σαν ήρωες προμηθεϊκοί, προτιμάμε τα πάθη που συνοδεύουν τη Σταύρωση στο βράχο της ύλης από την αληθινή Ελευθερία.
Τι είναι αυτό που μας οδηγεί στην περιπλάνηση από Ενσάρκωση σε Ενσάρκωση;
Ίσως η έλλειψη Κριτικής Ικανότητας που μας οδηγεί να αναβάλλουμε συνεχώς αυτό που θα έπρεπε να έχουμε ολοκληρώσει χθες. Ίσως η επιθυμία να απολαύσουμε τα υλικά αγαθά που προσφέρει αυτός ο κόσμος, που τελικά φυλακίζουν ισόβια την Ύπαρξη μας. Ίσως πάλι η ακατανίκητη Δύναμη της Ειμαρμένης. Έτσι από παιδιά του ενάστρου Ουρανού γινόμαστε βασανισμένα, θνητά παιδιά της πλατύστηθης Γης που δεν αναρωτιούνται αν η εξέλιξη συνεχίζεται και πέραν του Ανθρώπου.

Γιατί, τα πάντα ρεί

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Αποσπασμα απο το νεο μου μυθιστορημα...


Ιερο Βραυρωνας Αρτεμιδος,Αττικη ,Σεπτεμβριος,2010

Ηταν μια μερα σαν ολες τις αλλες...
Ο υπαλληλος στην εισοδο του αρχαιολογικου χωρου που εκοβε τα εισητηρια ηταν κακοκεφος.
-Παλι θα ερθει καποιος εξυπνακιας να μου χαλαση την μερα μου και σημερα...
(-Καλα επιτρεπεται εμεις οι Ελληνες να πληρωνουμε εισητηριο για να δουμε τα αρχαια...)
Λες και τα 5 ευρω εισοδου τα περνω εγω,την κοινωνια μου μεσα...
Ο Μπαμπης ενας 40 αρης που χε (μπαρμπα στην κορονη) ειχε μπει με μεσο σε αυτην την δουλεια,εδω και μια δεκαετια.
Την εποχη εκεινη παρακαλουσε και φιλουσε κατουρημενες ποδιες για να γινει μονιμος στο υπουργειο πολιτισμου και μετα απο μερικα χρονια ειχε εντρυφηση στην δημοσιουπαλληλικη λογικη για τα καλα.
Ολο η αλλοι του εφτεγαν και υσχυριζοταν οτι ηταν ατυχος οταν προσληφθηκε γιατι μπορουσε το γλυψιμο του να των βαλη σε καλυτερο ποστο.
Παραπονιοταν οτι οι συναδελφοι του στις ευρωπαικες χωρες επαιρναν των διπλασιο μισθο και φυσικα εχαιραν περισσοτερου σεβασμου απο οτι εδω στην Ελλαδα.
Η μερα βρισκοταν στην αρχη της και ο ελληνικος καφες στο περιπτερο εκδοσης εισιτηριων εισοδου στον αρχαιολογικο χωρο της Βραυρωνιας Αρτεμιδος ηταν ακομη αχνιστος.
Τα χειλη του ακουμπησαν στο λευκο φλιτζανι ρουφωντας με παθος των πολλα βαρη και οχι και με ρυθμο χελωνας επιασε να βαζη μερικα ενημερωτικα εντυπα στον παγκο που βρισκοταν μπροστα του.
Το ιερο βρισκοταν σε σχεδον ερημικη περιοχη και ο δρομος μπροστα απο την κεντρικη εισοδο ειχε τετοια κατασκευη που και να ηθελε καποιος να σταματησει με το αυτοκινητο του για να επισκευτη το αρχαιο ιερο της θεας το καθιστουσε αδυνατο.
Οι επισκεπτες χωριζοταν σε δυο κατηγοριες στους κλασικους και στους ξεμπαρκους οπως συνιθιζε να λεει.
Οι κλασικοι ηταν τιποτα σχολεια που κανανε καποια προσυνενοημενη περιηγηση η τιποτα Γιαπονεζοι και ξενοι τουριστες που πρωτου μπουν στον αρχαιολογικο χωρο σκαγαν ενα ηλιθιο χαμογελο μεχρι τα αυτια τους.(Αυτοι δεν γκρινιαζαν)
Οι ξεμπαρκοι κατα Μπαμπη ηταν τιποτα βαρεμενοι Ελληνες (ερευνητες) η τιποτις νεοειδολολατρες
που προσπαθουσαν να αφησουν λουλουδια ,μελι και γαλα πανω στις σπασμενες κολονες των δαιμωνων οπως ελεγε και ο παπα Ηλιας που ερχοταν να συντηρηση την μικρη εκκλησια που βρισκοταν εντος του αρχαιολογικου χωρου.(Αυτοι γκρινιαζαν).
Ο Μπαμπης μπορει να ηταν νευρικος αλλα πανω απο ολα ηταν (καλος Χριστιανος)!.
Στο μικρο περιπτερακι που στεγαζοταν το εκδοτηριο εισητηριων ο Μπαμπης ειχε δημιουργηση την δικη του θρησκευτικη και ευλαβικη γωνια.
Καμποσες εικονες και ενα μικρο καντηλακι εκαιγε ασταματητα στα αριστερα του και ας κατεβαζε οταν θυμωνε μια αγκαλια χριστοπαναγιες ,ασχετο...
Ο παπα Ηλιας των συμπαθουσε και δεν ξεχνουσε να του υπενθυμιση να προσεχει την εκκλησια πιο πολυ ,απο τις (πετρες) μην τυχων δεχθη βεβηλωση απο τιποτις παγανιστες,διαολοσπερματα οπως συνιθυζε να λεει.
Ετσι ο Μπαμπης ειχε ουσιαστικα προαχθη απο των Παπα Ηλια σε φυλακα...
Ο παπας ηταν απο τους λιγους που των σεβονταν(η τουλαχιστων ετσι ηθελε να πιστευει...)
Αφου λοιπων ετοιμασε τα ενημερωτικα μονοσελιδα εντυπα του υπουργειου και σφραγγισε καμποσα εισητηρια ,πηρε μια παλιοσκουπα και εκανε οτι σκουπισε εξω απο την εισοδο του αρχαιολογικου χωρου.
Δυο κουτακια coka-cola κατι αποτσιγαρα και μια αρμαθια φυλλα ηταν η συγκομιδη της σκληρης του εργασιας.
Υστερα μπηκε ξανα στο περιπτερακι και εβαλε να ακουση λιγο ραδιωφονο για συντροφια.
Ο Καζαντζιδης ειναι ενας καλλιτεχνης που ακουγεται πολλυ σε τετοιους χωρους...
Ηταν Σεπτεμβρης και γυρω στις 10 εκανε την εμφανιση του ο πρωτος επισκεπτης που δεν ηταν αλλος απο των παπα Ηλια,πρωινος – πρωινος .
Αν και δεν ηταν η μερα του να ρθη ,ηρθε γιατι αυριο ειναι (γιορτη) και ηθελε να κανει κανα δυο δουλιτσες γιατι θα περνουσε την επομενη μια βολτα ο επισκοπος απο το χωρο για εθυμοτυπικη επισκεψη.
-Φυλαμε (Θερμοπυλες τεκνο μου Χαραλαμπε,πρεπει να συντηρηται η εκκλησια οι καιροι ειναι πονηροι )ακουστηκε να λεει ο παπας κατα την εισοδο του στον χωρο .
-Τετοια θελουν οι απιστοι να πεση η εκκλησια και να μην μπορουμε να μπουμε στο χωρο μετα.
-Ειναι λεει Ναος της Αρτεμιδος ,Φτου...(θεε μου συγχωρεσε με!).
Η απορια του Μπαμπη λυθηκε μετα την (εξηγηση)του Παπα Ηλια ,και συμφωνοντας κουνησε το κεφαλι του.
Ενας ανεμος κουνησε τους θαμνους στο Ιερο τεμενος της Αρτεμιδας μη δινοντας σημασια σε αυτα που συνεβαιναν...
Ααακουσε τον Ανεμον...!
Μια ψυθιριστη φωνη σφυριξε στα αυτια του Φυλακα του χωρου και ο Μπαμπης γουρλωσε τα ματια μενοντας ακινητος σαν αγαλμα.
-Μα τι στο διαολο ...
-Το ραδιο θα ειναι...
Παρολα αυτα ανοιξε προσεκτικα την μικρη πορτα που βρισκοταν απο πισω του και βγηκε προσεκτικα εξω απο το περιπτερο .
Κοιταξε δεξια στην εισοδο,διπλα στον δρομο τιποτα ,πισω του τα ιδια οπως και εμπρος ,δεν υπηρχε ψυχη ...
Με δυσκολια κοιταξε αριστερα προς το μερος που αρχιζουν τα αρχαια και ο ναος της Θεας...
Δεν ειδε τιποτα μονο την κινηση των θαμνων διεκρινε σχεδον στην περιοχη που βρισκοταν το μεσον του ναου.
Ειπε να παει μια βολτα ,ετσι κι αλλιως επρεπε ,μην μπηκε καποιος χωρις να πληρωση...
Το μερος αυτο δεν τον φοβηζε ,αλλωστε ηταν και η εκκλησια απεναντι του και ο ανθρωπος του θεου ο Παπα Ηλιας .
Πηρε θαρος ,ηταν θρασυδυλος παρα πολλυ οπως ειναι οι περισσοτεροι φωνακλαδες και παληκαραδες του ειδους .
Γιατι να φοβηθη αλλωστε ηταν και Χριστιανος ,και την πιστη του αυτη την δηλωνε καθε πασχα στις 11.55 εως τις 12.05 καθε μεγαλο Σαββατο,οπως οι περισσοτεροι Ελληνες.
Και νηστευε και 40 ημερες παρολο που κατεβαζε και μερικα καντηλια,ασχετο...
Μετα απο μερικες δεκαδες μετρα ειχε ολανυχτο το οπτικο του πεδιο σχεδον σε ολη την περιοχη του ιερου.
Μηδεν κινηση .
Εκανε να γυριση ...
Ενα ξαφνικο θροισμα των φυλλων στα διπλανα δεντρα των εκαναν να νιωσει ενα ριγος (ειπαμε ηταν θρασυδυλος).
Τα αυτια του δεχθηκαν ενα βουισμα και μια γυναικια αποκοσμη φωνη εστειλε κυματα ηχου στα τρεμουλιαστα αυτια του.
-Ααακουσε τον ααανεμο!
Μεταφερει τις ψυχες ολων των ζωντανων πλασματων ...
Παρασυρει ενα κομματακι απο το καθε τι...
Οοοολα ειναι μεσα εις την Ανασααα!

Ο Μπαμπης ειχε γινει κατασπρος σαν το πανι ,τα ακρα του ειχαν κοκαλοση και το ριμαδι του δεν του εδινε καμια εντολη ,ειτε να τρεξη ειτε να φωναξη...
-Πιος ειναι ;
-Πια εισαι ;
Με μεγαλη δυσκολια εβγαλε αυτες τις λεξεις,κι οταν ο ανεμος σταματησε ,με βημα γοργο χωρις να κοιταξη πισω του κατευθηνθηκε στο περιπτερο του.
Μονο σαν εφθασε εκει γυρισε προς τα πισω το κεφαλι του εντρομος ,δεν ειδε τιποτα.
Με τα ματια γουρλωμενα σαν βραστα αυγα αρχισε να μονολογη και να ριχνη κλεφτες ματιες προς το ναο της Αρτεμης.
Μπηκε στο περιπτερο αναψε το καντηλι και με υφος ηλιθιο ζητησε βοηθεια απο αυτους που πριν ισως ειχε βλασθημηση.
Ο εσωτερος του εαυτος βαλθηκε να μιλα με των αλλο Μπαμπη ,και μετα απο συσκεψη αποφασισαν να ειναι προσεκτικοτερος στα λογια του και τις ενεργειες του.
Φυσικα δεν θα ανεφερνε τιποτα στον παπα Ηλια,και απο εδω και περα δεν θα ηταν τοσο συγκαταβατικος στις παρατηρησεις του.
Παραδοξος δεν υπηρχαν επισκεπτες σημερα και ο παπα Ηλιας σε μια ωρα ειχε τελιωση .
Αφου των χαιρετησε ,σκεφτηκε οτι η ωρα ηταν 1.00 και στις 2 το σημερινο του μαρτυριο θα ειχε
τελιωση.
Κι ομως ειχε κανει λαθος ,δυο ατομα γυρω στα 30 ενας ψηλος γεματος με μουσακι και ενας αδυνατος με αραια μαλια εκαναν την εμφανιση τους .
-Ειστε ανοιχτα;
-Mαλιστα ειπε ο Μπαμπης και θεωρησε σωστο να τους θυμηση οτι ο χωρος λειτουργει εως τις 2

Ο ψηλος τον κοιταξε ισα μεσα στα ματια και του πεταξε 10 ευρω σαν απαντηση ,πηρε τα δυο χαρτακια εισοδου και κατευθηνθηκαν προς το ιερο .

Ο Μπαμπης διεκρινε λιγα λευκα μικρα λουλουδια στο δεξι χερι του ψηλου με το μουσι αλλα προτιμησε να μην κανει κανενα σχολιο .
Αλλωστε σε λιγο θα μπορουσε να παει να παρη τα λουλουδια απο το σημειο που θα τα αφηναν αυτοι,ετσι ουτο σωστε να μην προκαλεση φασαριες ,ετσι κι αλλιως η μερα ηταν παραξενη...
Μονο που καρφωσε τα ματια στους δυο επισκεπτες και με προσχημα οτι εκανε καποιες εργασιες
ακολουθησε διακριτικα.
Στην εισοδο του ναου η οτι ειχε απομηνη απο την εισοδο του κυριως ναου υπηρχε ενας μεγαλος πλατης κιονας σαν βομος .
Ο Ψηλος αφησε ευλαβικα την χουφτα με τα λουλουδια,κατι ψυθυρισε και ενας γνωστος ανεμος εκανε την εμφανιση του περνωντας τα λουλουδια απο των βομο διασκορπιζωντας τα σχεδον παντου.
Ο Μπαμπης σκεφτηκε οτι τα λουλουδια ηταν τοσο λιγα και διασκορπιστικαν τοσο πολλυ που καλα εκανε και δεν εκανε θεμα ,αλλωστε ητανε...λουλουδια,λευκα μικρα λουλουδια!
Εκατσαν κι οι δυο ευλαβικα θαυμαζοντας το μερος ,βγαζοντας μερικες φωτογραφιες και φανηκαν σταναχωρημενοι για την κατασταση του ναου.
Δεν αντεξα πηγα κοντυτερα ,ο ψηλος κατι ελεγε στον αλλο, καποιες φρασεις μπορεσα και εκλεψα...


''Ακινησια και σιωπη εκπαιδευουν και εξασκουν δια της ορασεως την διανοιαν''
΄΄Η Οξεια παρατηρησις της φυσεως οδηγει εις ανωτερων επιστημην''
''Ο Δια-περνων την Π+υλην της υλης ,φθανει εις την επικρατεια τις λεπτοφυους νοητικης ορασεως''


Καταλαβα οτι με πηρανε χαμπαρι,γυρισα προς την εισοδο προφασιζομενος πως καποιος επισκεπτης ειχε ερθει.
Σε λιγα λεπτα ειχαν ερθει απο πισω μου και εφυγαν χωρις να με χαιρετισουν .
Ξεφυσισα και καταβασα τα κεπεγκια (στορια)του περιπτερου ,και εβαλα την χοντρη αλυσιδα στον κρικο της πορτας.
Πηγα καμια διακοσια μετρα οπου ειχα αφηση το αμαξι μου ενα παλιο fiat και ξεκινησα σκεπτομενος τα οσα συνεβησαν για την επιστροφη στο σπιτου μου.

Ο Ηλιος βρισκοταν στο ζενιθ του και ο Σεπτεμβρης κρατουσε ακομα το καλοκαιρι ,η λαμαρινα απο το αμαξι ειχε αναψη και καιγομουν οταν την ακουμπουσα.
Σε μια ωρα ειμουν σπιτη.
Σαν χαμενος περιφερομουν στο σπιτη και αν και ειμουν πανω απο ενα τεταρτο στο σπιτη δεν ειχα βγαλη ουτε τα παπουτσια μου.
Ειμουν σε εγρηγορση λες και καιροφυλακτουσε ενας αορατος κινδυνος και επρεπε να ειμαι ντυμενος να τρεξω ,να σωθο...απο τι αραγε;
Καποια στιγμη χαλαρωσα ,ενα αερακι εκανε την εμφανιση του και μπηκε απο την μπαλκονοπορτα σαν δροσερος σωτηρας ,μου αρεσε αν και η εμφανιση του συνδιαστηκε αμεσως με την Θεα Αρτεμη ,ημουν ακομα επηρεασμενος...

-Μπορεις να κοιμηθεις το μεσημερι με τετοια ζεστη ;

Εγω μπορεσα πες το αερακι πες την κουραση απο την υπερενταση ,τα βλεφαρα σφαλισαν...
Ο Μπαμπης μεστην αγκαλια του μωρφεα δεν καταλαβε οτι στο σπιτη του επικρατουσαν παραξενα φαινομενα.
Τα λιγωστα φωτα τρεμοπαιζαν και μαζι με το αερακι μια φωτεινη μικρη μπαλα περιφεροταν σαν μικρος Ηλιος στα δωματια του.
Μια μυρωδια σαν αρωμα λουλουδιων πλημυρισε την ατμοσφαιρα και ο φωτεινος επισκεπτης πλησιασε αιωρουμενος το σωμα του Μπαμπη.
Στο υψος του στερνου των πλησιασε και μετα ανεβηκε πανω απο το μετοπω του,στο σημειο που πολλοι ονομαζουν ,τριτο ματι.
Το κορμι του εμοιαζε να παλετε ελαφρα ,και καποιες αποτομες συσπασεις στα ματια εκαναν την εμφανιση τους.
Το υπνωτισμενο κορμι του Μπαμπη δεν εδειχνε να ξυπνα, καθολι την διαρκεια της παραξενης επαφης,αργα το βραδυ η φωτεινη μπαλα βγηκε απο των δωματιο του προς αγνωστη κατευθηνση.
Το πρωινο βρηκε των Μπαμπη με ενα γερο πονοκεφαλο που σιγα σιγα ομως οσο περνουσε η ωρα εσβυνε.
Αφου ντυθηκε χωρις να πει κουβεντα κατευθηνθηκε στο αυτοκινητο του και πηρε το δρομο για την δουλεια.
Στον δρομο εκανε μια σταση μπηκε σε ενα μικρο μαγαζι και επεστρεψε μετα απο λιγα λεπτα κρατωντας κατι στο δεξι του χερι.
Μπηκε στο αμαξι και συνεχισε την πορεια του...
Ηταν δεν ηταν 8.30 ,νωρις για να ανοιξη το μικρο περιπτερο ,αλλα τη παραξενο ,ανοιξε την εξωπορτα του φρακτη μονο και κατευθηνθηκε προς τον αρχαιολογικο χωρο του ιερου της Βραυρωνιας Αρτεμιδος...

Ο Παπας Ηλιας εσπρωξε την μισανοικτη πορτα του φρακτη ,ειχε ερθει κι αυτος νωρις λογο της επισκεψης του προισταμενου του ιερεα.
Μια απορια ζωγραφιστικε στο προσωπο του,τα κεπαγκια κλειστα ,ο φρακτης μισανυκτος, τι ειχε συμβη;
Φωναξε δυο φωρες τον φιλο του των Μπαμπη καμια αποκριση...
Τωτε καθως εξερευνουσε δειλα των χωρο ,διεκρινε την φιγουρα του Μπαμπη στην περιοχη του αρχαιου ιερου.
Τα ματια του παπα γυαλισαν σαν ειδε στο δεξι χερι του (φιλου του)μια αρμαθια μικρα λευκα λουλουδια.
Περπατησε σαν των γατο,μην πιστευοντας στα ματια του ...
Ο Μπαμπης ειχε ακουμπησει τα λουλουδια στον βομο και συκονωντας τα χερια του ψηλα αρχισε να απαγγελη σε απταιστα αρχαια Ελληνικα.

''ΚΛΥΘΙ ΜΕΝ ,Ω ΒΑΣΙΛΕΙΑ,ΔΙΟΣ ΠΟΛΥΩΝΥΜΕ ΚΟΥΡΗ,

ΤΙΤΑΝΙΣ,ΒΡΟΜΙΗ,ΜΕΓΑΛΩΝΥΜΕ,ΤΟΞΟΤΙ,ΣΕΜΝΗ,

ΠΑΣΙΦΑΗΣ,ΔΑΔΟΥΧΕ,ΘΕΑ ΔΙΚΤΥΝΝΑ,ΛΟΧΕΙΑ,

ΩΔΙΝΩΝ ΕΠΑΡΩΓΕ ΚΑΙ ΩΔΙΝΩΝ ΑΜΥΗΤΕ,

ΛΥΣΙΖΩΝΕ ΦΙΛΟΙΣΤΡΕ,ΚΥΝΗΓΕΤΙ,ΛΥΣΙΜΕΡΙΜΝΕ,ΕΥΔΡΟΜΟΣ,

ΙΟΧΕΑΙΡΑ,ΦΙΛΑΓΡΟΤΙ,ΝΥΚΤΕΡΟΦΟΙΤΕ,ΚΛΕΙΣΙΗ,ΕΥΑΝΤΗΤΕ,

ΛΥΤΗΡΙΗ,ΑΡΣΕΝΟΜΟΡΦΕ,ΟΡΘΙΗ,ΩΚΥΛΟΧΕΙΑ,ΒΡΟΤΩΝ ΚΟΥΡΟΤΡΟΦΕ ΔΑΙΜΩΝ,


ΑΓΡΟΤΕΡΑ,ΧΘΟΝΙΗ,ΘΗΡΟΚΤΟΝΟΣ,ΟΛΒΙΟΜΟΙΡΕ,

Η ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΟΡΕΩΝ ΔΡΟΜΟΥΣ,ΕΛΑΦΗΒΟΛΕ ΣΕΜΝΗ,ΠΟΤΝΙΑ,

ΠΑΜΒΑΣΙΛΕΙΑ,ΚΑΛΟΝ ΘΑΛΟΣ ΑΙΕΝ ΕΟΥΣΑ ΔΡΥΜΟΝΙΑ,

ΣΚΥΛΑΚΙΤΙ,ΚΥΔΩΝΙΑΣ,ΑΙΟΛΟΜΟΡΦΕ,

ΕΛΘΕ ,ΘΕΑ ΣΩΤΕΙΡΑ,ΦΙΛΗ ΜΥΣΤΗΣΙΝ ΑΠΑΣΙΝ,

ΕΥΑΝΤΗΤΟΣ,ΑΓΟΥΣΑ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΠΟ ΓΑΙΗΣ,

ΕΙΡΗΝΗΝ Τ ΕΡΑΤΗΝ,ΚΑΛΛΙΠΛΟΚΑΜΟΝ Θ ΥΓΙΕΙΑΝ,

ΠΕΜΠΟΙΣ Δ ΕΙΣ ΟΡΕΩΝ ΚΕΦΑΛΑΣ ΝΟΥΣΟΥΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΛΓΗ''


Πισω ακριβως απο των Παπα Ηλια ειχε μαζευτη ενα πληθος μαυροντυμενων ιερεων μαζι με τον Επισκοπο που ειχαν και αυτη φθαση νωρις για να (ελενξουν)τον υφισταμενο τους.

Μαζι του και ο υπευθυνος Προισταμενος του Υπουργειου Πολιτισμου αλλα και του Μπαμπη.

Η Μπορα δεν αργησε να ρθη,με καταρες και βρισιες κατα του προδοτη και αποστατη,ακουστηκε και το Απολυεσαι απο καποιον δημοσιο λειτουργο.

Ο Ενας κρατουσε των αλλων πιος θα χυμιξη σαν θηριο να ξεσκιση το απολλολος προβατο.
Ο Μπαμπης γυρισε αταραχος και κατευθηνθηκε προς την εξοδο δεχομενος το φτυσιμο του (φιλου) του Παπα Ηλια,που μονο η φωτεινη ματια του Μπαμπη των σταματησε πριν το χτυπηση με την μαγκουρα του.
Με πολλες χιλιαδες αισχος να των συνοδευουν σε μορφη (αρων -αρων σταυρωσων αυτων) ενας χρισμενος τα ναματα της Ελληνικης φυλης εξηλθε του οικου της Θεας .
Πολλα ακουστηκαν και γραφτηκαν για των Μπαμπη,σε εφημεριδες και πολλα καναλια γεμισαν παραθυρα με αγανακτισμενους θεολογους και Ελληνες εθνικους να προσπαθουν να δωσουν μια ερμηνεια στο περιστατικο.
Κανεις δεν ξερει τι απεγινε ,ουτε και γω!

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΟΥ...


Ειναι μερες τωρα  που προσπαθω να βαλω το μυαλο μου να δουλεψη για μενα.
Το αγχος ,οι ψευτικες  και   κατευθυνομενες αναγκες  με περνουν μακρια απο τον εαυτο μου.
Τωρα δουλευη μονο το δεξιο τμημα του εγκεφαλου...
Η μονη μου παρηγορια οτι δεν ξυπνησα σε αυτο το κοσμο ειναι οταν κοιταζω το ρολοι,και ειναι παντοτε 11:11...

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ...


ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ...

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

ΕΛΕΥΣΙΣ...


Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ...


  • Με τον πολεμο...
  • Με τις Θρησκειες...
  • Με την Φτωχεια και την Πεινα...
  • Με την Ασφαλεια και την Ανασφαλεια...
  • Με την κοινωνικη κατακραυγη...
  • Με τις Ασθενειες και τον Θανατο...
  • Με την Καταστροφη του Πλανητη...
  • Με την Γνωση και την Αμαθεια...
  • Με αυτα που θα γινουν και αυτα που εγιναν...
  • Με αυτους που θελουν το καλο τους και αυτους που θελουν το κακο τους...
  • Με αυτους που Φοβηθηκαν και θα ξαναφοβηθουν...
  • Με αυτους που δεν Φοβηθηκαν...
  • Με τους δικους μας και με τους αλλους...
  • Με αυτους που θα ρθουν...
  • Με αυτους που εφυγαν...
  • Με αυτους που αντεδρασαν...
  • Με αυτους που πιστεψαν...
  • Με αυτους που δεν πιστευουν...
  • Με χρωματα...
  • Με ηχους...
  • Με εικονες...
  • Με μυρωδιες...
  • Με ονειρα...
  • Με την Τυχη και την Ατυχια...
  • Με τις Επαναστασεις και τις Δημοκρατιες...
  • Με την Τρελα και την Λογικη...
  • Με το τι ειναι πραγματικο και τι φανταστικο...
  • Με την Αληθεια και το Ψεμα...
  • Με την φυση...

Ποιοι ειναι αυτοι που Φοβιζουν τον Ανθρωπο και δεν Φοβουνται (αν δεν φοβουνται);

  1. Ανθρωποι ...
  2. Οχι Ανθρωποι...
  3. Ο Εαυτος μας...

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...


ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ ΣΕ ΚΑΓΚΕΛΑ


ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ


ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

Να υπάρχεις ελληνικός δηλώνει τέσσερες τρόπους συμπεριφοράς.
Ότι δέχεσαι την αλήθεια που έρχεται μέσα από την φύση. Όχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων.
Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης. Όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων.
Ότι αποθεώνεις την εμορφιά. Γιατί η εμορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου.
Και κυρίως αυτό.. Ότι αγαπάς τον άνθρωπο. Πως αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ...



Αυτογνωσία ?

Δύσκολο να το καταφέρεις...

θέλει προσπάθεια, ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση σε ένας μέρος χωρίς θορύβους, σε σκοτάδι, να κλείσεις τα μάτια και να σκεφτείς...

"Σκανάρεις" τη ζωή σου, τους ανθρώπους γύρω σου, αυτά που κέρδισες στην πορεία και αυτά που έχασες, αυτά που σε χαροποίησαν και αυτά που σε πόνεσαν, αυτά που σε έκαναν να κλάψεις, όσα αξίζουν αλλά και όσα είναι περιττά και που δεν το αντιλαμβανόμαστε πάντα με την πρώτη ματιά...

Το ένστικτο που έχουμε υποτίθεται όλοι μας δεν είναι πάντα σωστό... αν έκρινες σωστά ή αν έπραξες σωστά σε μία συγκεκριμένη στιγμή είναι κάτι που θα το συνειδητοποιήσεις αφού γίνει, αφού κάνει το κύκλο του...

Η ζυγαριά δεν ισορροπεί πάντα... βεβαίως αυτή η φωνούλα που έχουμε μέσα μας υφίσταται και καλό είναι να την ακούμε.... δεν είναι όμως πάντα σωστή... πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν... τι κάνουμε τότε ?

Θέλει γενναιότητα να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή...θέλει θάρρος να παραδεχτείς ότι πλήγωσες κάποιον επίτηδες, θέλει κότσια να το παραδεχτείς όχι μόνο στον εαυτό σου αλλά και σε αυτόν που τον στενοχώρησες, που του έκανες κακό άθελά σου ή ηθελημένα...

Πόσοι όμως κάθονται να αναλύσουν τον εαυτό τους ? Πιστεύω ελάχιστοι.... γιατί ? ίσως γιατί το θεωρούμε υπερβολή να κάτσουμε να σκεφτούμε.... έλα τώρα να χάσουμε την έξοδο ? δεν κάνει !Μόνο αν γίνει κάτι πάρα πολύ σοβαρό και σημαντικό, όπως μία "near death experience"... όπου η ζωή περνάει σε δευτερόλεπετα μπροστά από τα μάτια σου, αναθεωρείς απόψεις και στάση ζωής !

Μακάρι όμως τότε να μην είναι αργά....

ΧΡΗΜΑΤΑ...

Αφου μας επεισαν οτι τα παντα ειναι χρηματα (Ευτηχια,καλη ζωη,σχεσεις,αναγκες)και μας βομβαρδισαν επι δεκαετιες με το (Αμερικανικο ονειρο),μετα μας (βοηθησαν)να τα αποκτησουμε.
Επειτα μας ειπαν οτι με τα χρηματα αυτα θα μπορουμε να βοηθησουμε και αυτους που δεν τα εχουν.
Εμεις με την σειρα μας πανω που αποφασισαμε να κανουμε το (καλο)μας τα πηρανε πισω .

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ;


ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ...


Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές.

Όποιος δεν αλλάζει περπατησιά.

Όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του.

Όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,όποιος προτιμα το μαύρο για το άσπρο,αντί ενος συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο.

Που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι ,'οποιος δεν είναι ευτυχισμένος στην δουλεία του.

Όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο.

Όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στην ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει.΄

Όποιος δεν διαβάζει ,όποιος δεν ακούει μουσική,όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτα του,όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν .

'Οποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του η για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει.

Όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει .

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις ,όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Α - Ω






΄΄ Το αορατο γενναει το ορατο
Η νυχτα την ημερα
Η γνωσις ειναι αναμνησις
Ποθεν ηρθες ,Ενθυμησου
Η ζωη του ανθρωπου Θανατος
και ο Θανατος ζωη
Εντος μας θνησκει ο Θεος,
Εντος μας παλιν γενναται ΄΄

Γ Α Ι Α - Ρ Ε Α - Δ Η Μ Η Τ Η Ρ

΄΄Δεν ειναι ευκολον να καθησυχαση κανεις εσενα,η οποια κινεισαι αθορυβως,
ωστε ουτε εμεις ,οι οποιοι σε πατουμεν δεν αντιλαμβανομεθα τον θορυβο σου ΄΄

Π Η Γ Α Σ Ο Σ . . .

Δυστυχισμενοι Ανθρωποι,ο μαγνητης της Γαιας σας ελκει κατω,κατω...
Οχι! Μη με ξυπνας απ τ ονειρον ,
πως πιπτουν παλι τα πτερα,
οι ποροι εξηρανθηκαν.
Με διχτυα ποθου τυλιγμενα,
αποκλεισμενη η ψυχη ,
μεσα εις το μνημα,παλιν ;
Σπαρασσει,παλλεται ,πηδα,
Πηγασε εσυ διχως πτερα,
πως θα πεταξης τωρα;

Aκουσε τον ανεμον...

Μεταφερει τις ψυχας ολων των ζωντανων πλασματων παρασυρει ενα κομματακι απο το καθε τι.

Αρωματα,γυρι,την ψυχη σου ,την ψυχη μου.

Τωρα που φευγω απο αυτην την ζωη θα συναντησω τον Ανεμον και τοτε θα ειμαι ενα με ολα.

Δεν θα ειμαι πια καποιο παιδι που κυττα ενα πουλι,ουτε ενα πουλι που κοιταει ενα παιδι...

Που τελιωνω εγω και που αρχιζουν τα πουλια,να πετανε ;

Ολα ειναι ενα μεσα εις την ...ανασα.

To Mυστηριο του Ελληνικου Αλφαβητου

΄΄Ο Ηλιος που επικαλουμαι δεν ειναι Ηλιος θνητων η βαρβαρων

Ελλην Ηλιος Εστιν , Αθανατος ΄΄



Ευοι! Με τους Μυστας χτυπα ποδι ζωηρο

Ευαν! Εις τον αγιον χορον,τον αγνον τον ιερον...




Αναδυσης θαυμασιας κοσμογονικης επικλησης προς την πηγην του φωτος


ΑΛ ΦΑ , ΒΗΤΑ ΓΑ

ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ

ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ,

Η ΤΑ ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ

ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ

(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ Η ,

Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)

ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ

ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ,

ΦΥ (ΟΙ) ΨΥΧΗ ,

Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ)



(ΑΠΟΔΟΣΗ)

Αλ,εσυ που εισαι το φως,ελα στη Γη

Κι εσυ Ελ ριξε τις ακτινες σου στην ιλο που ψηνεται

(που βρισκεται σε κατασταση αναβρασμου)

Ας γινει ενα κατασταλαγμα(μια ξηρα)

για να μπορεσουν τα εγω να ζησουν ,να υπαρξουν

και να σταθουν πανω στην παλλομενη Γη.

Ας μην επικρατησει η νυχτα που ειναι το μικρον,

και κινδυνεψει να ταφει(να σβησει , να χαθει)

το κατασταλαγμα του πυρος μεσα στην αναβραζουσα ιλυ΄

κι ας αναπτυχθει η ψυχη,που ειναι το μεγιστο ,

το σημαντικοτερο ολων!



Αλ = Ο νοητος Ηλιος

Φα-ος = Το Φως

Βη = Βαδιζω-Ερχομαι

Τα = Τα,εις την

Γα = Γη(δωρικος τυπος)

Αμα = Συγχρονως

Ελ = Ο ορατος Ηλιος,Ο ερχομενος

Εψ = Εψομαι-Εψ-ημενος, Ψημενος

Ιλων = Ιλος,λασπη,πηλος

Στι = Ιστημι

Ιγμα = Κατασταλαγμα-αποσταγμα

Ζη = Ζω

Η = Ειμι,Ειμαι

Θη = Θετω

Ιωτα = Τα Ιωγα,τα εγω,εγω

Παλλαν = Παλλω,δονουμαι,περιστρεφομαι

Δα = Γα,Γη

Νυξ = Νυχτα

Ο = Το οποιο ,που

Φυ(οι) = Φυω,φυτρωνω,αναπτυσσομαι.

Ο Τελευταίος χρήσμος της Πύθιας

ΕΣΤ ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ...
(Θα ερθει μερα που ο Φοιβος θα επιστρεψει και θα μεινει για παντα)

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΒΙΒΛΙΑ...


''Τα Βιβλια ειναι κληροδοτηματα που μια μεγαλη ιδιοφυια αφηνει στην ανθρωποτητα και που παραδιδονται απο γενεα σε γενεα σαν δωρα για την ευημερια εκεινων που δεν εχουν γεννηθει ακομα''
ΑΝΤΙΣΣΟΝ ΤΖΟΤΖΕΦ (1672-1719)


Το βιβλιο για να αποδωσει μεσα απο την μελετη του και να προσφερει τα μεγιστα στον πνευματικο μας εαυτο ,πρεπει να περασει καποια σταδια προς το ταξιδι του μεσα στο ανθρωπινο μυαλο .
Για αυτο το λογο πρεπει να το μελετησεις τρεις φορες ωστε να το (εμπεδωσεις).
Την πρωτη φορα ,κανουμε (Ανα-γνωση),δηλαδη οι πληροφοριες του βιβλιου ,δηλαδη η (γνωση),(ανα-κινειτε,κινειτε,ζωντανευει),ξυπνα μπροστα στα ματια μας.
Με το περας της μελετης της πρωτης φορας,κρατας στα χερια σου,ενα ζωντανο βιβλιο,το οποιο το εχεις (ανα-γνωσει).
Τωρα το βιβλιο(Γνωση),εκανε το μυαλο σου να ειναι σε εγρηγορση .
Απαιτειται τωρα σε συντομο χρονο μια δευτερη ,πιο εμπεριστατομενη μελετη του βιβλιου,μια δευτερη(Ανα-γνωση),η οποια θα ειναι προσεκτικοτερη και καλυτερη.
Οταν πρατουμε το δευτερο μερος που αναφερω τοτε αυτο ονομαζεται(Δια-βασμα)δηλαδη βαζουμε τον (Δια) μεσα μας,δηλαδη την (Γνωση),για αυτο το λογο η δευτερη (ανα-γνωση),δηλαδη το(Δια-βασμα)ειναι απαραιτητο για να εντρυφησουμε την γνωση.
Στην μαγικη αυτη κατασταση που κανει το βιβλιο ,να περνα δηλαδη απο την (Ανα-γνωση)στο (Δια-βασμα) υπαρχει ενα τριτο σταδιο ,μια τριτη (Ανα-γνωση),που ονομαζεται(Κατα-νοηση),ειναι το τριτο και τελικο σταδιο που τα γραφομενα ,περνουν στο υποσυνειδητο και (Κατα-λαμβανονται)απο το συνειδητο του μυαλου μας.
Δηλαδη το μυαλο(Κατα-λαβαινει)την (Νο-ηση),αυτην δηλαδη και παλι την(Γνω-ση)και την αποθηκευει στον (σκληρο μας δισκο)θα ελεγα,και απο εκει (χρησιμο-ποιει)την γνωση ο εγκεφαλος παιρνοντας στοιχεια ,οταν συναντησει πληροφοριες σαν και αυτες που εχει αποθηκευσει πριν.
Αρα βλεπουμε το ποσο σημαντικο ειναι να (Δια-βαζουμε)ενα βιβλιο και να βαζουμε (αποθηκευουμε)γνωσεις στο μυαλο μας για να μπορει να (επεξ-εργαζεται) στοιχεια που εχει το μυαλο και να (Δια-μορφωνει)σκεψεις.
Με την γεννηση των σκεψεων που γινεται απο την (εισ-ροη)ειδησεων,δηλαδη νεων στοιχειων ,ο καθενας απο εμας (Δια-μορφωνει)δηλαδη μορφωνεται απο τον Δια(Γνωση)την λεγομενη (Συν-ειδηση) πουετυμολογικα μας λεει οτι ειναι πολλες η μια ακομα ειδηση που προσθεσαμε μαζι(Συν0ειδηση).
Για αυτο πρεπει το μυαλο μας να (λα-μβανει)-(Φως εκ της ριζας Λα=Φως ,φωτεινος)-μβανει(βαζει,βαζω)δηλαδη να βαζη φως (να λαμβανει) νεα πνευματικη τροφη,ωστε να αυξανει και η συνειδηση του καθενος απο εμας.
(Λογικη κριση)
Οι Ελληνικες λεξεις δεν ειναι τυχαιες και μας δειχνουν μπροστα στα ματια μας τον αληθινο σκοπο για τον οποιο (δημιου-ργηθηκαν)=(Δημιουργο Ηθικη).
Στο πλαισιο τωρα της αυξανομενης συνειδησης(ελεγχου)πληροφοριων και διαμορφωσης της προσωπικοτητας του καθε ανθρωπου,εχουμε και αλλα σταδια που κανει η γνωση μεσα στο μεγαλο ταξιδη της στο συμπαν.
Απο το σταδιο της συνειδησης γενιουνται αλλες (εν-εργειες)δηλαδη ξεχωριστες πραξεις (ενεργειες η εργα η ακομα καλυτερα μια ακομα πραξη η ενα ακομη εργο).
Τωρα αν θελει το μυαλο (υπερ-συνηδητο/υπο-συνηδητο)η ο εγκεφαλος να ξεχωρισει το υποκειμενικο καλο/κακο ,το αρνητικο απο το θετικο ,τοτε ο εγκεφαλος κανει (Δια-γνωση),δηλαδη τοποθετη την γνωση με την γνωση ,αναρωτιεται το τι πρεπει να κανει ,ελεγχει το σκληρο δισκοτου μυαλου του απο τα αποθηκευμενα(στοιχεια,ερευνες,πληροφοριες,γνωσεις)και δημιουργη μια λογικη (Δια-κριση)για το προβλημα η αποφαση η ενεργεια που θα πραξει και την στιγμη εκεινη (Δια-βιβαζη)και (Δια-χωριζει)αποφασιζεικαι χωριζει το καλο και το κακο(υπο-κειμενικο)δηλαδη(Δια-κρινει)ξεχωριζει και κρινη τον (Δια=Γνωση),δηλαδη την πληροφορια που ειναι μπροστα του .
Αν ψαξουμε στο χρονοντουλαπο της ιστοριας θα βρουμε μια περιοδος μπροστα μας που ονομαστηκε(Ανα-γεννηση).
Ειναι μια περιοδος που τελειωνει ο Μεσαιωνας οπου ολοι γνωριζουμε οτι την περιοδο του Μεσαιωνα η γνωση ηταν απαγορευμενη ,σατανικη η ελεγχομενη και πολλοι (Ανθρωποι)καηκαν στην πυρα προσπαθωντας να (Μετα-δωσουν)=δωσουν την γνωση,να μεταφερουν την γνωση και σε αλλους ανθρωπους,να αποκαλυψουν την πραγματικη αληθεια και να ερμηνευσουν τα προβληματα και τις ανησυχιες της εποχης τους με επιστημονικο τροπο και οχι δογματικο(Θρησκευτικο).
Στο πλαισιο της σημαντικης λεξεως (Ανα-γεννηση)που σημαινει κυριολεκτικα αναγεννηση ,η αναζωπυρωση των μνημονικων κυτταρων δηλαδη γνωσεων των ανθρωπων,υπαρχει μια ακομη λεξη που χρησιμοποιηθηκε μαζι η λιγο μετα την λεξη (Ανα-γεννηση)ειναι η λεξη(Δια-φωτιση)την οποια ευκολα κατανοουμε τη σημαινει(φωτιση της γνωσης).
Τι ειχε συμβει λοιπον;
H αμαθεια ,η αγραμματοσυνη απο το σκεπασμα του δογματος(Θρησκεια)σε μεγαλη δοση (Υπερ-δογματισμος) απαγορευει την γνωση δηλαδη το (Δια-βασμα) των βιβλιων και ειχε φερει το σκοταδι ,η οποια λεξη σημερα εγινε συνωνυμη της λεξης(Μεσαιωνας)οπου ειχαν συμβη σε πολλες χωρες δυσαρεστα πραγματα και ενα απο αυτα(ισως το κυριοτερο)ηταν η απαγορευση και η μη αναγνωση (προσεξτε μη-αναγνωση)των μιαρων Ελληνων κλασικων κατα τα λεγομενα τους ,καθως και της Ιλιαδας και της Οδυσσειας απο τους σοφους του Θεου(Θεος-Οφις-Τες)η (Θεο-σοφι-στες)ειναι αυτοι που ειχαν την σοφια του (Θεου)δηλαδη ηταν οι (Θεο-μπαιχτες)της εποχης εκεινης.
Με τραγικο αποτελεσμα ο κοσμος να ειναι (α-μορφωτος)και να ζει στο σκοταδι(Μεσαιωνα).
Η (ανα-γεννηση)η λεγομενη και (Δια-φωτιση) δεν εκανε τιποτα αλλο απο το να (Επανα-φερει)τις ενοιες ,πραξεις ,ενεργειες αυτες που ειπαμε πιο πριν,δηλαδη...
Την (Αναγνωση),το (Δια-βασμα)την (Κατα-νοηση)οπου θα (Δια-μορφωνε)την (Συν-ειδηση)με (εν-εργειες)ωστε ο ανθρωπος να κανει (Δια-γνωση)και (Δια-κριση)ωστε να φτασει στην (Ανα-γεννηση)και την (Δια-φωτιση).
Αν ρωτησετε μελετητες που ερευνουν την εποχη της αναγεννησης θα σας πουν οτι αυτα που εγραψα περι αναγεννησηςεχουν τεραστια σχεση γιατι αναγεννηση σημαινει κυριολεκτικα η επανοδος των Ελληνικων κοσμοθεωριων και επιστημων στην ευρητερη περιοχη οπου πριν επικρατουσε τοσκοταδι(Μεσαιωνας).
Ετσι βλεπουμε μεγαλες μορφες της τεχνης να δημιουργουν τεραστια εργα τεχνης σε ποιοτητα και λογιους συγγραφεις να γραφουν αριστουργηματα.
Ετσι δημιουργηθηκαν αυτα τα τεχνουργηματα που βλεπουμε και θαυμαζουμε σημερα σε ολη την Ευρωπη απο την (επ-ανασταση)της(συν-ειδησης)τον λεγομενο(Δια-φωτισμο).
Ο κοσμος ξαναρχιζει την την σωστη ροη που εχει χαραξει ο πνευματικος κοσμος.
Μετα απο την παραπανω πνευματικη επανασταση βλεπουμε την επιστροφη των σκοτεινων δυναμεων οπου ειχαν (κατα-τροποθει)απο την επανασταση της συνειδησης.
Ετσι αυτες οι σκοτεινες (μεσαιωνικες)δυναμεις βλεπουμε να επιχειρουν απο τοτε να θελουν να φερουν ξανα το σκοταδι(μεσαιωνα)στον κοσμο,δημιουργοντας πολεμους(θρησκευτικους)επαναστασεις,συγκρουσεις και σπερνοντας παντου δικους τους(ανθρωπους)που βαφτιζαν το καλο κακο και το κακο καλο...,δημιουργωντας απο τοτε μεχρι σημερα μια συγχηση τετοια στον κοσμο ωστε να μην ξερει αν η γνωση που θα παρει ακομα και μεσω των βιβλιων αν θα τους κανει καλο η κακο.
Αλλα οι κοσμοεξουσιαστες ξεχασαν τον παραγοντα (συν-ειδηση)που υπαρχει σε ολους τους ανθρωπους και οχι στα ανθρωποειδη.
Με αποτελεσμα να συμβαινει το εξης παραδοξο,στους μεν ανθρωπους να υπαρχει αυτοματος (δια-χωρισμος)της γνωσης απο τα βιβλια ,με αποτελεσμα το ανθρωπινο πνευμα να (αντι-λαμβανεται)τις ενοιες καλο-κακο και να τις χρησιμοποιει προς οφελος του ανθρωπου που(δια-βαζη),ασχετα αν αυτος δεν το (κατα-λαβαινη).
Στους δε ανθρωποειδεις συμβαινη το αντιθετο επειδη αυτοι (οι ανθρωποειδης)ειναι συνειδητα οντα χωρις υποσεινηδητο οπως οι ανθρωποι.
Οι γνωσεις παλιες και νεες δεν μπορουν να αφομοιωθουν απο αυτους και ουτε τα κρυφα μηνυματα τους να (συγκεκριμενο-ποιηθουν)και ετσι μπερδευονται...
Π.Χ ο Ιησους Χριστος καποτε ειπε οτι θα γκρεμισει τον ναο του Σολομωντα και θα τον ξαναχτισει σε τρεις ημερες.
Τα ανθρωποειδη φυσικα πουβρισκοταν εκει και κυριως στην θεση του τοπικου ιερατειου τον χλευασαν και τον θεωρησαν βλασθημο για αυτα του τα λογια γιατι τα οντα αυτα νομισαν οτι ο Ιησους θα γκρεμιζε τον ναο και θα τον ξαναεκτιζε οπως εχτιζαν η γκρεμιζαν τα τοτε οικοδομηματα.
Και βομβαρδιζουν και σκοτωνουν και δηλητηριαζουν τα τροφιμα και τις υδατινες πηγες μας και κανουν παρεμβασεις στο DNA και ξαναχαλανε και ξανακαταστρεφουν και ξαναπροσπαθουν γιατι;
Γιατι δεν μπορουν να κανουν κατι περισσσοτερο,γιατι αν μπορουσαν να μας αφανισουν μια και εξω ολους τους ανθρωπους θα το εκαναν ,να ειστε σιγουροι.
Δεν μπορουν γιατι η Ελλας προστατευεται οπως και ολη η ανθρωποτητα προστατευεται γιατι οπως μας λενε καπιοι (Εχουν γνωση οι φυλακες) .

Για αυτο μια συμβουλη ,που μου την δωσανε καποτε...

ΔΙΑ-ΒΑΣΤΕ
ΔΙΑ-ΒΙΒΑΣΤΕ
ΔΙΑ-ΦΩΤΙΣΤΕ
ΔΙΑ-ΣΩΣΤΕ
ΔΙΑ-ΦΥΛΑΞΤΕ

Γινεται (επι-τελους) ολοι (ΕΝ-ΔΙΑ-ΦΕΡΟΝΤΕΣ).